Pragmatyzm
William James (1842-1910) amerykański pisarz, psycholog i filozof, twórca
(a własciwie współtwórca wraz z Ch. Piercem) nurtu filozoficznego zwanego
pragmatyzmem, który to temin wszedł do powszechnego użycia jako synonim praktyczności,
realistyczności, rzeczowości. Najogólniej mówiąc pragmatyści twierdzą iż prawdziwe
są tylko te mysli, które sprawdzają się przez swe praktyczne skutki. Do mistrzów
Jamesa należą zarówno George Berkeley jak i David Hume i John Locke, natomiast uznawany
jest on za filozofa zdecydowanie antykantowskiego. W swym manifeście, najważniejszym
obok Doświadczenia religijnego.. dziele czyli własnie w Pragmatyzmie przedstawia James
zręby swojej filozofii. Jak pisze Tadeusz Gadacz w centrum jego pragmatystycznej doktryny
znajduje się taka koncepcja natury ludzkiej, zgodnie z którą człowiek kieruje się w
życiu głównie nastawieniem praktycznym. Świadomość jest (...) czymś więcej niż
tylko poznaniem. ma ona celowościowy charakter, który polega na wyborze przedmiotów ze
względu na działanie i wewnętrzne potrzeby człowieka.W Pragmatyzmie autor w sposób
szczególnie wyraźny uwydatnia swoją koncepcję wedle której istotne jest nie
odniesienie się do abstrakcyjnych teorii prawdy lecz do praktycznych konsekwencji. Warto
czytać Jamesa - choćby z czystego pragmatyzmu! Ale pamiętajmy także o ogromnym
wpływie jaki wywarł Pragmatyzm Jamesa na takich myslicieli jak E. Husserl, M. Scheler
czy H. Bergson.
Przedmowa autora
Tezy wykładów
Wykład pierwszy. Obecny dylemat w filozofii
Wykład drugi. Co to znaczy pragmatyzm?
Wykład trzeci. Niektóre zagadnienia metafizyczne rozważane ze stanowiska
pragmatycznego
Wykład czwarty. Jedność i mnogość
Wykład piąty. Pragmatyzm i zdrowy rozsądek
Wykład szósty. Pragmatyczne pojęcie prawdy
Wykład siódmy. Pragmatyzm i humanizm
Wykład ósmy. Pragmatyzm i religia
Dylemat determinizmu. Odczyt wygłoszony dla słuchaczy teologii na
Uniwersytecie Harvarda w Bostonie
224 strony, Format: 12.5x19.5cm, oprawa miękka