Umieram więc jestem
Autor tej książki – z pewnością jeden z
najciekawszych filozofów polskich średniego pokolenia, autor takich książek jak
Ontologia sukcesu, Podpis księcia, The Ancients and Shakespeare on Time, Hodowanie
troglodytów, nadto zaś dziesiątek esejów filozoficznych, zastępca redaktora
naczelnego kwartalnika „Kronos” i redaktor dużej liczby książek o trudnej do
przecenienia atrakcyjności dla współczesnej polskiej humanistyki – tym razem w
centrum swojej uwagi stawia Grecję starożytną. Do jej myśli i do jej ducha stara się
dotrzeć nie tylko pośrednio, poprzez literaturę i przekłady źródeł, lecz także
wprost, przez język starogrecki, gdzie jest, o ile wiem, samoukiem. Wspominam o tym jako
człowiek wrażliwy na filologiczne sprawności warsztatowe każdego, kto bierze sobie za
przedmiot badań, refleksji i pisarstwa starożytność klasyczną. I dobrze pamiętam
dociekliwe analizy leksykalne, gramatyczne i tekstologiczne Piotra Nowaka, których
przedmiotem był pewien tajemniczy epizod Arystofanesowych Chmur, obecny i w tej
książce. Nie jestem jednak fanatykiem warsztatu, w każdym razie strzegę się myśli o
jego wyłączności. Doceniam również inwencję zasilaną erudycją szerszą niż
profesjonalna, z konieczności wąsko specjalistyczna, a nade wszystko dociekliwość i
inteligentną pomysłowość. A to z takich również źródeł pochodzą – nader
obfitych w książce niniejszej i równie jak greka wymowne świadectwo dających
rozmiłowaniu Piotra Nowaka w urokach starożytnej Grecji – zasłyszane przeze mnie w
rozmowach z nim lub przeczytane przygodnie gdzieś w jego publikacjach błyskotliwe
sentencje w rodzaju tej, że studiowanie myśli greckiej pozwala mu spać spokojnie, bo
choćby wszystko inne zawiodło, ona się jednak udała, wydając taki rodzaj
człowieczeństwa, na który patrzeć można bez wstrętu.
Juliusz Domański
Piotr Nowak (1966) – profesor filozofii na Uniwersytecie w
Białymstoku, doktor habilitowany (2012, WFiS UW). W 2002 roku obronił dysertację
doktorską w IFiS PAN (Pytanie o śmierć człowieka. Nietzsche – Heidegger – Arendt
– Foucault – Kojeve). Jest autorem książek: Ontologia sukcesu. Esej przy filozofii
Alexandre’a Kojeve’a (Gdańsk 2006), Podpis księcia. Rozważania o mocy i słabości
(Warszawa 2013), The Ancients and Shakespeare on Time. Some Remarks on the War of
Generations (Amsterdam–New York 2014), Hodowanie troglodytów. Uwagi o szkolnictwie wyższym
i kulturze umysłowej człowieka współczesnego (Warszawa 2014). Przekładał m.in. pisma
H. Arendt, W.H. Audena, L. Straussa, A. Kojeve’a, A. Blooma, B. Pasternaka, W. Rozanowa,
A. Biełego, P. Florenskiego, J. Taubesa, S. Franka. Zastępca redaktora naczelnego
kwartalnika filozoficznego „Kronos”. Członek Rady Fundacji Augusta hr.
Cieszkowskiego, wydawca.
Juliusz Domański, Przedmowa
Człowiek z podziemia
Piękno i śmiech, taniec oraz mądrość. Komentarz do Uczty Ksenofonta
Niespożyta biesiada
Bez Sokratesa. Pasja według Lukiana
Alkibiades Większy. Komentarz
Religijność Greków. Wprowadzenie do Eutyfrona Platońskiego
Wojna pokoleńw
Eutyfronie i Obronie Sokratesa
Ostatni krok w Chmurach
Miasto kobiet
Mocni ludzie
Umieram, więc jestem.
Fedonjako dialog polityczny
Nicość i nieobecność
O młodości, starości oraz ich pomieszaniu. Uwagi do Platońskiego Fileba
Dlaczego Arystoteles wyrzucił filozofów z miasta? Wokół Polityki Arystotelesa
Roztropność wielkoducha. Uwagi o Etyce nikomachejskiej
Słuszna duma czy słuszna wzgarda? Wokół problematyki Szekspirowskiego Koriolana
Iluzje wolności. Rzecz o daremności filozofii stoickiej
Nota bibliograficzna
Bibliografia
Słownik ważniejszych pojęći terminów greckich
Indeks osobowy
Indeks pojęć