Siła państw w Unii Europejskiej
Pozaformalne wyznaczniki siły państw w Radzie UE i Radzie Europejskiej
Zapisane w traktatach formalne normy regulujące przebieg procesu decyzyjnego w Radzie
UE i Radzie Europejskiej tworzą jedynie szerokie ramy, w których państwa członkowskie
wspólnie podejmują decyzję. Dlatego też analiza tego procesu oraz przyjmowanych
decyzji nie może skupiać się wyłącznie na aspektach formalnoprawnych, ale musi
uwzględniać także niepisane zasady procedowania, występujące w codziennej praktyce
funkcjonowania instytucji Unii Europejskiej. Wywierają one bowiem znaczący wpływ na
kształtowanie się siły państw członkowskich na forum Rady UE oraz Rady Europejskiej,
a także na ostateczne wyniki procesu decyzyjnego.
Dowodząc, że decyzje w Radzie UE i Radzie Europejskiej podejmowane są przede
wszystkim w drodze negocjacji, Autor stara się m.in. odpowiedzieć na pytania:
Czym jest kultura kompromisu i w jaki sposób wpływa na zachowanie przedstawicieli
państw członkowskich w procesie decyzyjnym?
Jakie działania sprzyjają skutecznemu wykorzystaniu groźby weta do uzyskania
ustępstw ze strony współdecydentów?
W jaki sposób rotacyjna prezydencja może wykorzystywać pełnioną rolę oraz
posiadane kompetencje do forsowania partykularnych interesów?
Dlaczego samo istnienie mechanizmów "elastycznej" integracji wpływa na
siłę państw w Radzie UE?
W jaki sposób dzięki stosowaniu technik negocjacyjnych i budowaniu koalicji kraje
członkowskie starają się kształtować swoją BATN-ę?
Niniejsza publikacja nie odnosi się do formalnych wyznaczników siły państw w Radzie
UE i Radzie Europejskiej. Tej tematyce Autor poświęcił odrębną monografię, która
również ukazała się nakładem Wydawnictwa Adam Marszałek.
WSTĘP
Rozdział I
MECHANIZMY BLOKOWANIA LUB OPÓŹNIANIA PODJĘCIA DECYZJI W RADZIE UE ORAZ RADZIE
EUROPEJSKIEJ
1 . Stosowanie groźby weta dla wzmocnienia siły państwa
2 . Kompromis luksemburski
3 . Kompromis z Joaniny
4 . Deklaracja nr 5 do Traktatu Konstytucyjnego
5 . Kompromis brukselski – mechanizm „nowej Joaniny”
6 . Mechanizm w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa
7 . „Hamulec bezpieczeństwa” wprowadzony Traktatem Lizbońskim
Rozdział II
KSZTAŁTOWANIE SIŁY CZŁONKÓW RADY PRZEZ SPRAWOWANIE PREZYDENCJI
1 . Geneza uprawnień oraz roli prezydencji
2 . Wpływanie na proces decyzyjny przez formowanie agendy
3 . Możliwości realizacji partykularnych interesów prezydencji dzięki zdolności do
kształtowania przebiegu negocjacji
4 . Oddziaływanie prezydencji na wynik procesu decyzyjnego przez korzystanie z prawa do
reprezentacji Rady UE w negocjacjach międzyinstytucjonalnych
Rozdział III
WPŁYW MECHANIZMÓW „ELASTYCZNEJ” INTEGRACJI NA PRZEBIEG NEGOCJACJI W RADZIE
UNII EUROPEJSKIEJ I RADZIE EUROPEJSKIEJ
1 . Zróżnicowana i „elastyczna” integracja
2 . Znaczenie „elastycznej” integracji dla kształtowania siły państw
3 . Mechanizmy „elastycznej” integracji w procesie decyzyjnym
Rozdział IV
RADA UE I RADA EUROPEJSKA JAKO ARENA KONSENSUALNYCH NEGOCJACJI
1 . Kultura konsensusu w procesie decyzyjnym w Radzie UE i Radzie Europejskiej
2 . Budowanie siły państwa przez stosowanie taktyk negocjacyjnych
3 . Pozyskiwanie sojuszników i tworzenie koalicji jako metoda budowania siły państwa w
procesie negocjacji
ZAKOŃCZENIE
SPIS TABEL I WYKRESÓW
ANEKSY
BIBLIOGRAFIA
299 stron, Format: 16.0x22.5cm, oprawa miękka