Kultura rozpadu
Rozważania na ostrzu noża
"Marcin Rychlewski posiadł rzadką umiejętność: sztukę takiego pisania tekstów
naukowych, że stanowią one ciekawą lekturę również dla czytelnika nieobeznanego z
profesjonalną wiedzą akademicką.
Najnowszy zbiór szkiców Rychlewskiego przynosi teksty różnorodne gatunkowo,
stylistycznie i tematycznie. Jest to wypowiedź indywidualna, naznaczona subiektywną
oceną. Autor tego nie kryje. Przeciwnie, stara się wciąż eksponować własne,
autonomiczne sądy. Ów indywidualny rys – kontrowersyjny, niekiedy prowokujący –
wydaje się dzisiejszemu czytelnikowi najbardziej twórczy, najbardziej inspirujący.
W jakimś sensie Kultura rozpadu stanowi przykład manifestu – naukowego? artystycznego?
Przez Rychlewskiego przemawia od czasu do czasu głos zaangażowanego naukowca z epoki
zachodniej kontestacji. Profetyczny ton sąsiaduje z eseistyczną swobodą myśli. Warto
jednak odnotować istotną różnicę. Wypowiedź Rychlewskiego wolna jest od
ideologicznego zacięcia, jakie często – w latach 60. i 70. – definiowało wypowiedzi
akademickich piewców młodzieżowej rewolty.
Wiele znajdziemy w książce Rychlewskiego sądów prowokujących do dyskusji (to
specyficzna cecha tej publikacji, zmuszającej czytelnika do zajęcia stanowiska
wyrażenia własnej opinii). Wskażmy jedynie na dwie kwestie – obydwie fundamentalne.
Poznański badacz nawołuje do ponownego przemyślenia dziedzictwa Maja 1968 i, szerzej,
całej kontrkultury lat 60. – bez idealizacji i infantylnej apoteozy idei rewolucji oraz
wolności. Często też w Kulturze rozpadu pobrzmiewa wołanie o pogłębioną, powtórną
refleksję nad popkulturą i kulturą wysoką – ich wzajemnym usytuowaniem oraz
możliwymi zależnościami, ale też dziedzictwem domagającym się rewizji".
Prof. Sławomir Buryła
WSTĘP
KULTURA - SZTUKA - SPOŁECZEŃSTWO
KULTURA ROZPADU
SZTUKA SAMOBÓJSTWA - SAMOBÓJSTWO SZTUKI
Antysztuka - antyżycie
Samodestrukcja i utopia
Akcjoniści wiedeńscy i Debord
Rock‘n‘roll suicide
SAMODESTRUKCJA HUMANISTYKI
PROWOKACJA
Prowokacja aneksyjna
Prowokacja transgresyjna
Prowokacja autodestrukcyjna
Kwestia nihilizmu
INNOŚĆ I WYKLUCZENIE
MUZYKA
SEMIOTYKA ZŁA. WIELOKODOWOŚĆ HEAVY METALU
Wielokodowy Ołowiany Sterowiec
Czarna Msza
Głośniej, szybciej, straszniej
Problem Zła
ROCK JAKO STYL ŻYCIA - POSTAWY, STEREOTYPY, PARADOKSY
Nadawcy i odbiorcy
Od etyki autentyzmu do formalizmu
Po trzęsieniu ziemi
OBCIACH - KICZ - MUZYKA POPULARNA
Wokół kiczu
Naiwność i obciach
Parodia i dystans
Symulacja
Zamiast konkluzji
MODA NA MUZYCZNĄ "ALTERNATYWĘ"
Czym jest muzyka "alternatywna"?
Niezależny - alternatywny - undergroundowy
Muzyka alternatywna po polsku
Moda na eklektyzm
ROCK JAKO "KULTURA WYCZERPANIA"?
SZEŚĆ OPOWIEŚCI
Opowieść pierwsza:
H. R. Giger - obrazoburca czy moralista?
Opowieść druga:
Tango i rozbijanie Formy
Opowieść trzecia:
Nic XXI wieku
Opowieść czwarta:
Na dworze Belzebuba
Opowieść piąta:
Henry Miller - rozpad i apoteoza
Opowieść szósta:
Tomasz Beksiński i nieuchronność samobójstwa
221 stron, Format: 12.0x19.5cm, oprawa miękka