|
||
• wydawnictwa polskie
• Zamów informacje o nowościach z wybranego tematu • kontakt
• Cookies na stronie |
DZIEJE PARLAMENTARYZMU ANGIELSKIEGOKONOPCZYŃSKI W.wydawnictwo: OŚRODEK MYŚLI POLITYCZNEJ , rok wydania 2017, wydanie Icena netto: Dzieje parlamentaryzmu angielskiegoParlamentaryzm angielski uchodzi za jedno z największych osiągnięć myśli i praktyki politycznej w Europie. Władysław Konopczyński przedstawia jego burzliwe dzieje, konfrontując stereotypowe opinie na jego temat z faktami, które niekoniecznie odpowiadają wyobrażeniom o tym, jak Anglicy rozwijali swe instytucje polityczne.Jest to frapująca opowieść o rywalizacji wielkich obozów ideowych, potężnych grup interesów, wybitnych jednostek – ale też o błędach, zaniechaniach i przyziemnych wadach liderów politycznych. W tomie znalazły się również teksty ukazujące polsko-angielskie relacje w XVIII wieku. Jak uchodząca za trzeźwą i skuteczną polityka brytyjska potraktowała sprawę polską wtedy, gdy Rzeczpospolita była pogrążona w wiodącym ją do upadku kryzysie? Czy Anglicy mogli wówczas – gdyby chcieli – skutecznie Polsce pomóc? Czy polskie elity miały pomysł, jak stać się atrakcyjnym partnerem dla Londynu w jego grach politycznych i tym samym wzmocnić własną pozycję? Odpowiedzi na te pytania pozwalają lepiej zrozumieć naturę stosunków polsko-angielskich. Przedstawia się je często jako zderzenie polskiego idealizmu z angielskim pragmatyzmem, w którym to ten drugi okazuje się zazwyczaj dużo bardziej roztropną postawą polityczną. Teksty najwybitniejszego w Polsce badacza dziejów XVIII wieku i znawcy historii Anglii inspirują do tego, by ten dylemat ponownie przemyśleć. Władysław Konopczyński (1880-1952) - Władysław Konopczyński urodził się 26 listopada 1880 r. w Warszawie, w rodzinie powstańca styczniowego. Już od czasów gimnazjalnych aktywnie uczestniczył w rozmaitych kółkach pomocowych i samokształceniowych, a jako piętnastolatek napisał swój pierwszy skrypt z historii. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim (1899-1904), uzyskując tytuł kandydata nauk na podstawie pracy „Przyczynki do kwestii powstania liberi veto”. Kontynuował studia na historii (Uniwersytet Lwowski, 1907-1908) i pod kierunkiem Szymona Askenazego został wypromowany na doktora. Po obronie doktoratu pracował przez pewien czas jako nauczyciel historii VI Gimnazjum w Warszawie i prowadził wykłady w Towarzystwie Kursów Naukowych. W 1911 r. habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim („Polska w dobie wojny siedmioletniej”) i podjął na tej uczelni pracę jako docent. W 1917 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1921 r. zwyczajnym. Kierował wtedy Katedrą Historii Polski Nowożytnej i Najnowszej. Angażował się politycznie jako zwolennik Dmowskiego i przeciwnik Sanacji. Z ramienia Związku Ludowo-Narodowego zasiadał w latach 1922-1927 w Sejmie. W czasie wojny, jako dziekan Wydziału Filozoficznego, został aresztowany w ramach Sonderaktion Krakau i – po pobycie w więzieniach Krakowa oraz Wrocławia – ostatecznie umieszczony w Sachsenhausen. Zwolniony w 1940, powrócił do Krakowa i brał udział w tajnym nauczaniu na UJ. Po wojnie poddany wyjątkowym szykanom. W 1948 r. zmuszono go do rezygnacji z pracy na UJ, oskarżając o szowinizm i rasizm. Wydał m.in.: „Mrok i świt” (1911) „Geneza i ustanowienie Rady Nieustającej” (1917) „Liberum veto” (1918) „Przyczyny upadku Polski” (1918) „Dzieje parlamentaryzmu angielskiego” (1922) „Polska a Szwecja” (1924) „Stanisław Konarski” (1926) „Kazimierz Pułaski. Życiorys” (1931) „Dzieje Polski nowożytnej” (1936) „Konfederacja Barska” (1936-1938) „Polska a Turcja, 1683-1792” (1936) „Anglia a Polska w XVIII wieku” (1947) „Fryderyk Wielki a Polska” (1947) „Kwestia bałtycka do XX wieku” (1947) „Chronologia sejmów polskich 1493-1793” (1948) „Kiedy nami rządziły kobiety” (1960) W 2009 OMP wydał wybór pism Konopczyńskiego "O wartość naszej spuścizny dziejowej".Piotr Biliński, Wstęp Dzieje parlamentaryzmu angielskiego
|
