|
KWESTIA BAŁTYCKA
KONOPCZYŃSKI W. wydawnictwo: OŚRODEK MYŚLI POLITYCZNEJ , rok wydania 2014, wydanie Icena netto: 49.30 Twoja cena 46,84 zł + 5% vat - dodaj do koszyka Kwestia bałtycka
"Kwestia bałtycka", wydana po raz pierwszy w 1947 r. praca prof.
Władysława Konopczyńskiego (1880-1952), należy do klasycznych dzieł historiografii
polskiej. Jest przekrojowym studium dziejów zmagań o dominację lub choćby obecność
nad Bałtykiem, toczonych przez zmieniające się organizmy polityczne, powstające i
upadające w tym regionie na przestrzeni jego historii pisanej aż do II wojny światowej.
Autor analizuje politykę najważniejszych aktorów nadbałtyckiej rozgrywki – Duńczyków,
Szwedów, Niemców, Rosjan, Polaków – ukazuje czynniki, za sprawą których w różnych
okresach jedne państwa osiągały w niej przewagę, a inne ponosiły porażki, a nawet
przestawały odgrywać znaczącą rolę. Kreśląc fascynującą panoramę zmiennych
europejskich sojuszy, przedstawia także wpływ na te zmagania Anglii, Holandii, Francji,
Austrii i Hiszpanii. Opisując rywalizację potęg, nie zapomina o uwikłanych w nią
losach mniejszych plemion a później narodów. Z jego znakomitej analizy wyłania się
bardzo złożony, ale spójny obraz zmagań, których skutki dla polityki europejskiej były
niekiedy kluczowe: jedne państwa wynosząc na szczyty, inne spychając na margines.
Kwestia bałtycka była bowiem znacznie bardziej istotna dla Europy, niż obecnie skłonni
jesteśmy przeważnie sądzić.
Edycja Ośrodka Myśli Politycznej i Muzeum Historii Polski zawiera niepublikowany
dotąd rozdział VIII rozprawy Władysława Konopczyńskiego. W edycji z 1947 r. nie mógł
on się znaleźć m.in. z powodu krytycznych opinii na temat bałtyckiej polityki Rosji
sowieckiej w okresie międzywojennym. Zachował się wszakże w maszynopisie, z którego
został zaczerpnięty do niniejszego wydania. Znalazły się w nim także inne
poświęcone kwestii bałtyckiej teksty wybitnego historyka, w tym po raz pierwszy
publikowany artykuł "Polska powojenna i świat skandynawski".
„Bez znajomości wcześniejszych epok, tak wnikliwie
opisanych przez jednego z najznamienitszych historyków polskich, zrozumienie dzisiejszych
realiów regionu bałtyckiego jest niepełne, gdyż powierzchowne. Dlatego też każdy
zainteresowany źródłami nadbałtyckiej współczesności powinien sięgnąć do
prezentowanej pracy, po to, by być świadom pamięci historycznej i doświadczeń, które
stały się udziałem mieszkających tu narodów, i które ukształtowały sposób oglądania
przez nie także współczesnej nam rzeczywistości”.
– fragment "Słowa wstępnego" Przemysława
Żurawskiego vel Grajewskiego
Książka wydana wraz z Muzeum Historii Polski.
Władysław Konopczyński (1880-1952) - Władysław Konopczyński urodził
się 26 listopada 1880 r. w Warszawie, w rodzinie powstańca styczniowego. Już od czasów
gimnazjalnych aktywnie uczestniczył w rozmaitych kółkach pomocowych i
samokształceniowych, a jako piętnastolatek napisał swój pierwszy skrypt z historii.
Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim (1899-1904), uzyskując tytuł kandydata
nauk na podstawie pracy „Przyczynki do kwestii powstania liberi veto”. Kontynuował
studia na historii (Uniwersytet Lwowski, 1907-1908) i pod kierunkiem Szymona Askenazego
został wypromowany na doktora. Po obronie doktoratu pracował przez pewien czas jako
nauczyciel historii VI Gimnazjum w Warszawie i prowadził wykłady w Towarzystwie Kursów
Naukowych. W 1911 r. habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim („Polska w dobie
wojny siedmioletniej”) i podjął na tej uczelni pracę jako docent. W 1917 r. został
mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1921 r. zwyczajnym. Kierował wtedy Katedrą
Historii Polski Nowożytnej i Najnowszej. Angażował się politycznie jako zwolennik
Dmowskiego i przeciwnik Sanacji. Z ramienia Związku Ludowo-Narodowego zasiadał w latach
1922-1927 w Sejmie. W czasie wojny, jako dziekan Wydziału Filozoficznego, został
aresztowany w ramach Sonderaktion Krakau i – po pobycie w więzieniach Krakowa oraz
Wrocławia – ostatecznie umieszczony w Sachsenhausen. Zwolniony w 1940, powrócił do
Krakowa i brał udział w tajnym nauczaniu na UJ. Po wojnie poddany wyjątkowym szykanom.
W 1948 r. zmuszono go do rezygnacji z pracy na UJ, oskarżając o szowinizm i rasizm.
Wydał m.in.: „Mrok i świt” (1911) „Geneza i ustanowienie Rady Nieustającej”
(1917) „Liberum veto” (1918) „Przyczyny upadku Polski” (1918) „Dzieje
parlamentaryzmu angielskiego” (1922) „Polska a Szwecja” (1924) „Stanisław
Konarski” (1926) „Kazimierz Pułaski. Życiorys” (1931) „Dzieje Polski nowożytnej”
(1936) „Konfederacja Barska” (1936-1938) „Polska a Turcja, 1683-1792” (1936) „Anglia
a Polska w XVIII wieku” (1947) „Fryderyk Wielki a Polska” (1947) „Kwestia
bałtycka do XX wieku” (1947) „Chronologia sejmów polskich 1493-1793” (1948) „Kiedy
nami rządziły kobiety” (1960) W 2009 OMP wydał wybór pism Konopczyńskiego "O
wartość naszej spuścizny dziejowej".
Przemysław Żurawski vel Grajewski, Słowo wstępne
I.
Kwestia bałtycka
II.
Inne pisma bałtyckie
- Kwestia bałtycka jako zagadnienie stosunków międzynarodowych w czasach nowożytnych
- Polska polityka bałtycka
- Polska a Bałtyk
- Walka z niemczyzną o Bałtyk
- Polska powojenna a świat skandynawski
284 strony, Format: 15.0x21.0cm, oprawa miękka
Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy, czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub
anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.
|