Wychowawcze aspekty sztuki współczesnej
Z perspektywy pedagogiki krytycznej
Autorka prezentuje działania współczesnych polskich artystów z perspektywy
pedagogicznej.
Poszukuje wątków wspólnych podejmowanych przez artystów i pedagogów krytycznych,
dokonując analizy wybranych projektów artystycznych polskiej sztuki współczesnej,
opisując je oraz sytuując w kontekście pedagogicznym.
Przedstawia wychowawcze możliwości sztuki z perspektywy pedagogiki krytycznej,
wskazując nie tylko na walory estetyczne dzieł, lecz także na tolerancję, dialog z
drugim człowiekiem, relacje międzyludzkie, podmiotowość, demokrację w wychowaniu.
Publikacja jest znakomitym źródłem wiedzy o wybranych dziełach polskiej sztuki współczesnej
do wykorzystania przez nauczycieli w pracy z młodzieżą i dorosłymi oraz doskonałym
uzupełnieniem wiedzy o sztuce współczesnej dla pedagogów.
Wstęp. Wychowanie przez sztukę dawną i współczesną 7
Rozdział 1. Współczesna sztuka (krytyczna) – współczesne społeczeństwo
(demokratyczne) 25
Rozdział 2. Wspólne wątki krytyczne w sztuce współczesneji pedagogice
39
2.1. Relacja z Innym 39
2.1.1. Inne ciało 42
2.1.2. Inny – obcy etnicznie, społecznie, kulturowo 71
2.1.3. Inny – nieheteroseksualny 92
2.1.4. Rajkowska – Żmijewski. Dwie strategie sztuki otwierające na Innego 101
2.2. Urabianie ciała i umysłu – rodzajowa socjalizacja 114
2.3. W świecie kobiet 132
2.3.1. Ciało i seksualność 136
2.3.2. Współczesne Madonny – dekonstrukcja patriarchalnych wzorców kulturowych
144
2.3.3. Kobieca codzienność 152
2.3.4. Macierzyństwo 161
2.4. Od przeszłości do przyszłości 172
2.5. How culture works? 206
2.5.1. Wobec kultury wizualnej i medialnej 206
2.5.2. Wobec kultury masowej i konsumpcji 223
Rozdział 3. Artysta – ambasador sztuki 247
Zakończenie 265
Bibliografia 269
Indeks osób 281
288 stron, Format: 19.5x12.1, oprawa miękka