|
||
Strona główna > opis książki
• wydawnictwa polskie
• Zamów informacje o nowościach z wybranego tematu • kontakt
• Cookies na stronie |
PAMIĘTNIK MOJEJ ŻOŁNIERKI NA KAUKAZIE I NIEWOLI U SZAMILA OD 1844 DO 1854KALINOWSKI K.wydawnictwo: DIALOG , rok wydania 2017, wydanie Icena netto: Pamiętnik mojej żołnierki na Kaukazie i niewoli u SzamilaOd 1844 do 1854Wstęp i opracowanie dr Przemysław Adamczewski Życie Karola Kalinowskiego to niemal gotowy scenariusz filmowy – urodzony w 1821 r. w niewielkiej miejscowości koło Augustowa przyjeżdża po nauki do Warszawy, lecz temperament sprawia, że zostaje aresztowany i skazany na zesłanie do stacjonującego na Kaukazie wojska. 15 grudnia 1844 r. wyrusza w grupie zesłańców – pieszo – w 2500-kilometrową wędrówkę, której celem ma być forteca Wniezapnaja. Na miejsce dociera w lipcu 1845 r., lecz już w następnym roku, porwany przez niepodległych górali, trafia jako niewolnik najpierw do Czeczenów, potem do Andiów, i na powrót do Czeczenów. W Wedeno – gdzie rezyduje sam imam Szamil – Karol Kalinowski przyjmuje islam i staje się wyzwoleńcem Szamila. Tam też zakochuje się i zaczyna życie wolnego człowieka wśród kaukaskich górali. Po śmierci wybranki serca postanawia jednak uciec do wojska rosyjskiego, widząc w tym jedyną szansę na powrót do ukochanej ojczyzny. Do Polski wraca w 1858 r. na podstawie manifestu koronacyjnego cara Aleksandra II."Wspomnienia Karola Kalinowskiego niewątpliwie zasługują
na przypomnienie. Autor tego frapującego pamiętnika był jednym z licznej grupy tzw.
Kaukazczyków, czyli Polaków którzy w pierwszej połowie XIX wieku znaleźli się na
terytorium Kaukazu i Zakaukazia, w zdecydowanej większości przymusowo (powstanie
listopadowe, działalność spiskowa, bezpodstawne represje, pobór do wojska) i spędzili
tam od kilku do nawet kilkudziesięciu lat.
|
