Esej o typografii
„Esej o typografii” Erica Gilla to manifest poświęcony funkcji i formie
typografii jako środka wyrazu indywidualności twórcy w uprzemysłowionym świecie oraz
przykład praktycznej realizacji postulatów autora. Gill rozważa zagadnienia, które
mimo upływu wielu lat nie straciły aktualności, takie jak problem odpowiedzialności twórcy
czy miejsca pracy rzemieślniczej w rzeczywistości zdominowanej przez produkcję
maszynową.
„Esej o typografii” został opublikowany w 1931 roku, ale to druga edycja z roku
1936, uzupełniona i zmieniona, uważana jest obecnie za wersję ostateczną i była
podstawą polskiego przekładu. Jest to pierwsze polskie wydanie tego dzieła.
Eric Gill (1882–1940) był wszechstronnym angielskim artystą nurtu
Arts and Crafts, rzeźbiarzem, grafikiem i rytownikiem łączącym motywy religijne z
erotyzmem, liternikiem i projektantem słynnych pism drukarskich Perpetua (1925), Gill
Sans (1928) i Joanna (1930). Zapamiętany został jako spełniony artysta, podejrzliwy
wobec społeczeństwa industrialnego, gardzący powtarzalnością i nijakością produkcji
masowej, ceniący sztukę i rzemiosło.
144 strony, Format: 11.2x17.6, oprawa twarda