Anatomia kulturowej legendy
Niżyński – Gründgens – Dönhoff – Piłsudski
Analiza legendy kulturowej sprowadza się do uwzględnienia okoliczności jej
powstawania oraz do określenia funkcji, jakie przyjdzie jej pełnić. Za przykład
legendy tego rodzaju uznać można Jerzego Kukuczkę – legendę polskiej i światowej
himalaistyki. Proces krystalizacji legendy warunkują nie tylko zalety, przymioty i
dokonania wybranej jednostki. Niepowtarzalna wiązka cech osobowościowych wystarczy do
obwołania człowieka autorytetem, zasada ta jednak nie zawsze sprawdza się w odniesieniu
do postaci uznanych za legendarne. Współdecydujące w owym procesie okazuje się bowiem
społeczne zapotrzebowanie. Człowiek legenda upodabnia się przez to do wychowawcy – w
znaczeniu, jakie słowu temu nadał Janusz Korczak. Gdy pierwszy z nich kształtuje dzieje
i jest zarazem przez nie kształtowany, drugi staje się podmiotem i przedmiotem
wychowania. Legenda kulturowa to zespół opinii na temat jednostki wyróżniającej się
na tle grupy, których popularyzacji sprzyjają media i sztuka – w procesie tym
faktografia ma znaczenie drugorzędne. Takie zdefiniowanie legendy kulturowej oznacza, że
poza grupami szczególnie zainteresowanymi kreowaniem i szerzeniem tego typu narracji muszą
pojawić się odbiorcy skłonni narzucany obraz przyjąć. W ten sposób w legendzie
ujawnia się powrót do archaicznego mitu: logos zostaje wyparty przez sugestywność
nadawców i wiarę odbiorców. Jest to wiara wbrew faktom i rozsądkowi, na przekór
naukowym ustaleniom i namacalnym dowodom.
Tytułem wstępu
I. Legenda kulturowa. Próba syntezy
I.1. Legenda. Terminologia
I.1.1. Legenda-plotka czy mit?
I.1.2. Legenda-symbol czy mit?
I.1.3. Legenda jako symbol
I.2. Legenda kulturowa. Gatunki i próby klasyfikacji
I.2.1. Próby klasyfikacji
I.2.2. Gatunki
I.2.2.1. Legenda romantyczna
I.2.2.2. Legenda literacka
I.2.2.3. Legenda biograficzna
I.2.2.4. Legenda heraldyczna
I.2.2.5. Legenda założycielska
I.3. Koniec legendy?
II. Czynniki legendotwórcze
II.1. Autorytet
II.2. Aura
II.3. Charyzma
II.4. Autobiograficzna kreacja
II.5. Monolegenda
II.5.1. Heros kulturowy
II.5.2. Miejsce pamięci
II.5.3. Symbol
II.5.4. Mit
III. Ludzie legendy. Egzemplifikacje
III.1. Legenda tańca. Wacław Niżyński
III.2. Legenda teatru. Gustaf Gründgens
III.3. Legenda dziennikarstwa. Marion Dönhoff
III.4. Narodowa legenda. Józef Piłsudski
Tytułem zakończenia
Bibliografia
Indeks osobowy
372 strony, Format: 15.0x23.5cm, oprawa miękka