NAUKA O KARZE SĄDOWY WYMIAR KARY SYSTEM PRAWA KARNEGO TOM 5 KACZMAREK T. RED. Księgarnia

Nauka o karze

Sądowy wymiar kary

System Prawa Karnego Tom 5

Tom 5. Systemu Prawa Karnego, pod redakcją prof. dr hab. Tomasza Kaczmarka, wybitnego specjalisty w zakresie prawa karnego pt. Nauka o karze. Sądowy wymiar kary prezentuje w sposób wyczerpujący i pełny ważną dla prawa karnego problematykę prawa karnego jaką jest nauka o karze.

W niniejszej publikacji, składającej się z 9 rozdziałów kompleksowo i precyzyjnie,w oparciu o najnowszy stan prawny (ale również dokonując analizy prawno-porównawczej) i aktualne orzecznictwo omówiona została tematyka:

pojęcia kary i jej racjonalizacja;
socjologicznych, kulturowych i aksjologicznych uwarunkowań kary;
koncepcji sprawiedliwości naprawczej;
problematyki ustawowego a sądowego wymiaru kary;
ogólnej dyrektywy sądowego wymiaru kary oraz szczególnej dyrektywy sądowego wymiaru kary;
dyrektywy wymiaru kary wobec nieletnich i młodocianych;
zagadnienia nadzwyczajnego złagodzenia oraz nadzwyczajnego zaostrzenia kary;
wymiaru kary łącznej.

Niniejsze, 2. zawiera znacząco poszerzone informacje z zakresu nauki o karze oraz sądowego wymiaru kary, a także uwzględnia najnowsze zmiany legislacyjne. Wśród nich warto wymienić dwie ustawy z 11.3.2016 r. (Dz.U z 2016 r. poz. 428 i 437), które spowodowały istotną korektę w zakresie regulacji wprowadzonych reformą z 20.2.2015 r. Zmiany dotyczą w szczególności: modelu kary ograniczenia wolności i kary mieszanej, a także możliwości zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary poza sytuacjami wymienionymi w art. 60 KK, z uwagi na dobrowolne poddanie się karze lub złożenie wniosku o wydanie wyroku skazującego (art. 60a KK).

Tom 5. Systemu Prawa Karnego, odnoszący się do kluczowych kwestii dotyczących istoty kary napisany został przez 8 wybitnych Autorów, praktyków, specjalistów z dziedziny prawa karnego. Dużym walorem jest fakt, iż reprezentują oni różne ośrodki naukowe i różne pokolenia prawników, wyrażając często odmienne, polemiczne poglądy na prezentowane zagadnienia, co pozwala zapoznać się Czytelnikowi z przekrojowym spojrzenie na dany problem. Ze względu na niezwykle ważną dla nauki prawa karnego tematykę, niniejsze Działo stanowi niezbędnik każdego karnisty. Skierowane jest ono zarówno do praktyków prawa: adwokatów, radców prawnych, notariuszy oraz sędziów i prokuratorów, jak również teoretyków, a także młodych adeptów zawodów prawniczych – doktorantów i aplikantów oraz studentów pragnących pogłębić swoją wiedzę.

Przedmowa do 2. wydania
Przedmowa
Wykaz skrótów

Rozdział I. Kara kryminalna i jej racjonalizacja
§ 1. Kara kryminalna, jej istota i cele
I. Pojęcie kary kryminalnej i jej kulturowo-historyczne uwarunkowania
II. Teorie kary i ich klasyfikacja (w kręgu tradycyjnego dylematu kary odwetowej i celowej)
III. Reinterpretacja sprawiedliwej odpłaty i jej celowościowe ujęcie
IV. Utylitaryzm karania
Wartość ogólnoprewencyjna kary kryminalnej
V. Utylitaryzm karania i jego krytyka z pozycji neoklasycyzmu
VI. Teoria ekonomiczna kary a polityka karna oparta na analizie kosztów i zysków
§ 2. Sprawiedliwość naprawcza
I. Uwagi wstępne
II. Sprawiedliwość naprawcza a prawo UE
III. Historiozoficzne założenia restorative justice
IV. Filozoficzne, socjologiczne i psychologiczne podstawy sprawiedliwości naprawczej
V. Multikulturowość sprawiedliwości naprawczej
VI. Początki sprawiedliwości naprawczej we współczesnym prawie
Modele sprawiedliwości naprawczej
VII. System kompensacji w polskim prawie karnym
VIII. Pluralistyczna koncepcja celów karania a postulaty zmiany paradygmatu sprawiedliwości i jego konsekwencje de lege ferenda
IX. Zamiast zakończenia

Rozdział II. Ustawowy a sądowy wymiar kary
§ 3. Wyjaśnienie pojęć podstawowych
I. Pojęcie sankcji karnej, podziały i typologie
II. "Ustawowy" a "sądowy" wymiar kary
§ 4. Zasady sądowego wymiaru kary
I. Pojęcie i systematyka zasad wymiaru kary
II. Zasady wymiaru kary
1. Zasada humanitaryzmu
2. Zasada względnej swobody sądu przy wymiarze kary
3. Zasada indywidualizacji kary
4. Zasada oznaczoności kar i środków karnych
5. Zasada zaliczania okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet orzeczonej kary oraz okresu faktycznego stosowania nieizolacyjnych środków zapobiegawczych na poczet orzeczonych środków karnych

Rozdział III. Ogólne dyrektywy sądowego wymiaru kary
§ 5. Ogólne dyrektywy sądowego wymiaru kary jako problem kodyfikacyjny
I. Wprowadzenie. Ekspozycja problemów
II. Teoretyczne i praktyczne aspekty problemu dyrektywy nadrzędnej
III. Indywidualizacja wymiaru kary według jej współmierności do stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy
IV. Indywidualizacja wymiaru kary według dyrektywy prewencji szczególnej
V. Indywidualizacja wymiaru kary według wymogów prewencji ogólnej
VI. Wpływ osobowości sędziego i jego autonomicznych postaw oceniających na wymiar kary
VII. Znaczenie uzasadnienia wyroku w części dotyczącej wymiaru kary dla oceny zgodności z wymogami art. 53 § 1 KK

Rozdział IV. Szczególne dyrektywy sądowego wymiaru kary
§ 6. Pojęcie, rodzaje i podział dyrektyw szczególnych sądowego wymiaru kary
§ 7. Dyrektywy szczególne przewidziane w prawie karnym powszechnym
I. Dyrektywy szczególne przewidziane w KK z 1932 r
II. Dyrektywy szczególne przewidziane w KK z 1969 r
III. Dyrektywy szczególne przewidziane w KK z 1997 r. i ich charakterystyka
1. Dyrektywa szczególna dotycząca drobnych występków, nakazująca traktowanie kary pozbawienia wolności jako ultima ratio (art. 58 § 1 KK)
2. Dyrektywa szczególna pozwalająca na samoistne orzekanie środka karnego, przepadku lub środka kompensacyjnego w przypadku drobnych występków ocenianych in concreto (art. 59 KK)
3. Dyrektywa szczególna pozwalająca na orzekanie zamiennych kar wolnościowych w wypadku występków o średnim ciężarze gatunkowym (art. 37a KK)
4. Dyrektywa szczególna pozwalająca na orzekanie kary mieszanej (łączonej) w wypadku średnich i ciężkich występków (art. 37b KK)
5. Dyrektywa szczególna pozwalająca na orzekanie grzywny obok kary pozbawienia wolności (art. 33 § 2 KK)
6. Dyrektywa szczególna nakazująca uwzględnianie przy ustalaniu stawki dziennej grzywny sytuacji ekonomicznej sprawcy (art. 33 § 3 KK)
7. Dyrektywa szczególna zakazująca orzekania kary ograniczenia wolności związanej z obowiązkiem wykonywania pracy na cele społeczne (art. 58 § 2a KK)
§ 8. Dyrektywy szczególne przewidziane w prawie karnym skarbowym.
I. Dyrektywy wymiaru kary przewidziane w KKS
II. Rodzaje dyrektyw szczególnych przewidziane w KKS i ich charakterystyka
1. Dyrektywa szczególna uprawniająca do udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności (art. 17 i 18 KKS)
2. Dyrektywy szczególne pozwalające na zupełne lub niezupełne
odstąpienie od wymierzenia kary (art. 19 KKS)
A. Dyrektywy szczególne pozwalające na odstąpienie od wymierzenia kary w wypadkach przewidzianych w KKS, w wypadku drobnych przestępstw skarbowych oraz w wypadku wykroczeń skarbowych (art. 19 § 1 KKS)
B. Dyrektywa pozwalająca na ograniczenie reakcji karnej wyłącznie do przepadku przedmiotów w postępowaniu w stosunku do nieobecnych (art. 19 § 4 KKS)
3. Dyrektywa szczególna nakazująca traktowanie kary pozbawienia wolności jako ultima ratio (art. 58 § 1 KK w zw. z art. 20 § 2 KKS)
4. Dyrektywa szczególna pozwalająca na zastąpienie kary pozbawienia wolności karą ograniczenia wolności (art. 26 KKS)
5. Dyrektywa szczególna zakazująca orzekania kary ograniczenia wolności związanej z obowiązkiem wykonywania pracy na cele społeczne (art. 58 § 2a KK w zw. z art. 20 § 2 KKS)
§ 9. Dyrektywy szczególne przewidziane w prawie wykroczeń
I. Dyrektywy wymiaru kary przewidziane w KW
II. Rodzaje dyrektyw szczególnych przewidziane w KW i ich charakterystyka
1. Dyrektywa szczególna pozwalająca w wypadku każdego wykroczenia na poprzestanie na reakcji o charakterze pozakarnym (art. 41 KW)
2. Dyrektywa szczególna uprawniająca do orzeczenia kary nagany (art. 36 KW)
3. Dyrektywa szczególna ograniczająca wybór i orzekanie kary aresztu (art. 35 KW)
4. Dyrektywa szczególna zakazująca orzekania kary aresztu ze względu na warunki osobiste sprawcy (art. 26 KW)
5. Dyrektywa szczególna nakazująca orzekanie kary grzywny obok kary aresztu (art. 24 § 2 KW)
6. Dyrektywa szczególna wymiaru grzywny nakazująca uwzględnianie sytuacji ekonomicznej sprawcy (art. 24 § 3 KW)

Rozdział V. Dyrektywy wymiaru kary wobec nieletnich i młodocianych
§ 10. Postępowanie z nieletnimi w prawie polskim
I. Ewolucja zasad postępowania z nieletnimi do czasu wejścia w życie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich z 1982 r.
II. Zasady postępowania z nieletnimi w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich z 1982 r.
§ 11. Prawne podstawy stosowania kar wobec nieletnich
I. Podstawy stosowania kar wobec nieletnich w przepisach KK z 1932 r., KK z 1969 r. oraz ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich z 1982 r
II. Podstawy stosowania kar wobec nieletnich w przepisach KK z 1997 r.
III. Kary przewidziane wobec nieletnich oraz dyrektywy ich wymiaru w świetle przepisów KK z 1997 r
§ 12. Odpowiedzialność karna młodocianych w polskim prawie karnym . I. Kary i dyrektywy ich wymiaru wobec młodocianych w KK z 1969 r.
II. Kary i dyrektywy ich wymiaru wobec młodocianych w KK z 1997 r.
1. Pojęcie młodocianego
2. Modyfikacja odpowiedzialności karnej i dyrektywy wymiaru kary wobec młodocianych

Rozdział VI. Nadzwyczajne złagodzenie kary
§ 13. Uwagi ogólne
§ 14. Zasady wymiaru kary nadzwyczajnie złagodzonej w Kodeksie karnym (art. 60 § 6 i 7 KK)

Rozdział VII. Nadzwyczajne obostrzenie kary
§ 15. Zagadnienia ogólne
§ 16. Podstawa nadzwyczajnego obostrzenia kary z art. 57a KK (występek o charakterze chuligańskim)
§ 17. Podstawa nadzwyczajnego obostrzenia kary z art. 64 KK (recydywa specjalna)
I. Uwaga wstępna
II. Recydywa specjalna jednokrotna (zwykła) z art. 64 § 1 KK
III. Recydywa specjalna wielokrotna (multirecydywa) z art. 64 § 2 KK
§ 18. Podstawa nadzwyczajnego obostrzenia kary z art. 65 § 1 KK
I. Uwaga wstępna
II. Uczynienie sobie z popełnienia przestępstwa stałego źródła dochodu (tzw. sprawca zawodowy)
III. Popełnienie przestępstwa w zorganizowanej grupie lub związku mających na celu jego popełnienie
IV. Popełnienie przestępstwa o charakterze terrorystycznym
§ 19. Podstawa nadzwyczajnego obostrzenia kary z art. 178 § 1 KK

Rozdział VIII. Wymiar kary łącznej
§ 20. Uwagi wprowadzające
§ 21. Kara łączna jako sposób redukowania, kumulowania lub sumowania konsekwencji wynikających z przypisania sprawcy wielu przestępstw popełnionych wieloma czynami
§ 22. O sposobach ujmowania instytucji kary łącznej w polskim systemie prawa karnego oraz jej związkach z innymi mechanizmami redukcyjnymi
§ 23. Normatywne przesłanki wymiaru kary łącznej, czyli o kryteriach różnicowania zbiegu przestępstw. Charakter zbiegu przestępstw a kara łączna
§ 24. Charakter prawny kary łącznej, czyli o teoretycznych sposobach objaśniania funkcji i celów kary łącznej
I. Teoretyczne i dogmatyczne ujęcia kary łącznej
II. Kara łączna jako instytucja związana z płaszczyzną wykonania kary Mechanizm redukcyjny służący do redukcji i racjonalizacji wykonania wielości orzeczonych za pozostające w zbiegu przestępstwa kar
III. Kara łączna jako instytucja sądowego wymiaru kary. Mechanizm redukcyjny służący do globalnego "podsumowania" działalności przestępczej sprawcy racjonalizujący wymiar kary za wielość przestępstw
IV. Kara łączna jako instytucja o mieszanym charakterze, związana zarówno z płaszczyzną wymiaru kary za pozostające w zbiegu przestępstwa, jak i racjonalizująca proces wykonania kar orzeczonych za wielość przestępstw
§ 25. Wymiar kary łącznej
§ 26. Granice kary łącznej
§ 27. Dyrektywy wymiaru kary a wymiar kary łącznej. Status i charakter dyrektyw wymiaru kary łącznej
§ 28. Ustawowe dyrektywy wymiaru kary łącznej
§ 29. Ogólne dyrektywy sądowego wymiaru kary a zagadnienie wymiaru kary łącznej
§ 30. Zagadnienie możliwości wykorzystywania w procesie wymiaru kary łącznej niewymienionych w art. 85a KK ogólnych dyrektyw wymiaru kary
§ 31. Ogólne dyrektywy wymiaru kary łącznej orzekanej w wyroku skazującym oraz w wyroku łącznym na podstawie prawomocnie wymierzonych za zbiegające się przestępstwa kar jednostkowych
§ 32. Szczególne dyrektywy wymiaru kary łącznej
§ 33. Szczegółowe dyrektywy wymiaru kary łącznej wymierzanej w ramach wyroku łącznego. Problematyka materialnoprawna
§ 34. Wymiar kary łącznej grzywny
§ 35. Wymiar kary łącznej ograniczenia wolności

Indeks rzeczowy

732 strony, Format: 16.5x24.2, oprawa twarda z obwolutą

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.