Od indywidualizmu do indywidualności?
Teoretyczna analiza zjawiska
Analiza procesu indywidualizacji życia społecznego wskazuje na występowanie kilku
interesujących zjawisk. Po pierwsze, możemy mówić o problemie ideologizacji
indywidualizmu, co oznacza, że zmieniający się charakter relacji jednostki ze
społeczeństwem, tzn. oparty na coraz większej autonomii człowieka, nie obejmuje
wszystkich członków społeczeństwa. Indywidualizm, przyjmując zideologizowaną
postać, staje się narzędziem różnicowania szans jednostek w dostępie do autonomii i
osobistego rozwoju. Dla niżej sytuowanej części społeczeństwa w strukturalnym
układzie staje się on źródłem barier i ograniczeń, a tym samym gwarantem
społecznych nierówności. Po drugie, indywidualizacja życia społecznego nie w każdym
przypadku prowadzi do rozwoju indywidualności jednostki. Może tworzyć sprzyjające
okoliczności indywidualnego rozwoju człowieka, jednakże nie jest warunkiem
wystarczającym do pojawienia się indywidualności. Po trzecie, indywidualność osoby
nie stanowi przeszkody, a wręcz przeciwnie, jest czymś niezbędnym, by móc w pełni
odpowiedzialnie zaangażować się we wspólnotę. Indywidualność jest bowiem wyrazem
etycznego nastawienia człowieka do otaczającego go świata oraz innych ludzi.
Wstęp
Oblicza indywidualizmu – kwestie wprowadzające
Indywidualizm(y) – różnice społeczno-kulturowe i historyczna zmienność zjawiska
Nowa postać indywidualizmu. Od ekspansywności do samorealizacji
Indywidualizm jako ideologia?
Podsumowanie
Oswajanie z indywidualnością
Śladami indywidualności przez socjologiczną wyobraźnię
Problem natury człowieka a potencjał indywidualności
Refleksyjność jednostki
Świat wewnętrzny i subiektywny aspekt świata społecznego
Podsumowanie
Indywidualność w perspektywie teoretycznej – próba systematyzacji
Podstawy rozumienia indywidualności
Od nieobliczalnych jednostek do przewidywalnych systemów? – pytając o emergencję
Przejawy indywidualności, czyli jak działa ten mechanizm życiowy
Tożsamość jako wyzwanie dla indywidualności
Wartość osoby i problem uznania
Innowacyjność, refleksyjność i wyobraźnia – funkcje indywidualności
Samotność i granice relacyjnego modelu jednostki
Podsumowanie
Indywidualizm bez indywidualności? Kategoria indywidualności jako narzędzie
krytycznej refleksji Problem ideologizacji indywidualizmu
Indywidualizm kulturowy i strukturalny - zróżnicowana dynamika przemian
Indywidualność poza strukturą?
Indywidualny i społeczny sposób istnienia jednostki w dialogu
Relacje między wspólnotą a indywidualnością
Zaangażowanie w „samego siebie” a zaangażowanie społeczne
Podsumowanie
Zamiast zakończenia: pytając o socjalizację w warunkach indywidualizacji społecznej
Socjalizacja a uspołecznienie – granice znaczenia
Związek wiedzy ucieleśnionej i praktycznej człowieka z wiedzą dyskursywną a koncepcja
samokształcenia
„Uświadomiona indywidualność”
Podsumowanie
Bibliografia
Summary
238 stron, Format: 16.0x23.0cm, oprawa miękka