Triumf religii
poprzedzony Mową do katolików
"Jestem dzieckiem księdza”, mawiał Lacan.
Będąc pobożnym chłopcem, wychowankiem szkoły braci marystów, miał możność
dogłębnego, pełnego wrażliwości poznawania udręk i sztuczek chrześcijańskiej
duchowości. Potrafił w fantastyczny sposób mówić do katolików i oswajać ich z
psychoanalizą. Towarzystwo Jezusowe postawiło na jego szkołę.
Freud, stary optymista wychowany na Oświeceniu, uważał, że religia jest tylko
ułudą, którą w przyszłości rozwieją postępy ducha naukowego. Lacan bynajmniej tak
nie uważał: przeciwnie, sądził, że prawdziwa religia, religia rzymska, na końcu czasów
omami wszystkich, wylewając morze sensu na coraz bardziej natarczywe i nieznośne realne,
które zawdzięczamy nauce.
Jacques-Alain Miller
Triumf religii poprzedzony Mową do katolików to kolejny tom w serii „Paradoksy”.
W ramach tej serii, poświęconej przede wszystkim tekstom niepublikowanym, ukazują się
kolejno wybrane elementy dorobku Lacana.
Jak tłumaczy Jacques-Alain Miller, opiekun spuścizny Lacana:
Tego, czego uczy was każda analiza, nie nabywa się na żadnej innej drodze: ani
przez nauczanie, ani przez jakiekolwiek inne ćwiczenie duchowe. W przeciwnym razie – na
cóż by ona? Ale czy oznacza to, że tę wiedzę należy przemilczeć? Choćby była ona
w przypadku każdej osoby nie wiem jak tylko jej właściwa, czyż nie byłoby
możliwości, aby jej nauczać i ją przekazać, przynajmniej jej podstawowe zasady
tudzież parę konsekwencji? Lacan stawiał sobie to pytanie i odpowiadał na nie w
rozmaitym stylu. W swoim Seminarium argumentuje do woli. W swoich Pismach chce
przeprowadzić dowód i dręczy literę wedle upodobania. Oprócz tego mamy jeszcze jego
konferencje, rozmowy, improwizacje. Tu wszystko dzieje się szybciej. Chodzi o
zaskakiwanie opinii, by tym łatwiej je uwieść. I to właśnie nazywamy jego
Paradoksami.
Kto mówi? Mistrz mądrości, ale mądrości niepokornej – jakiejś szyderczej,
wyzywającej antymądrości. Każdemu wolno uczynić sobie z niej busole własnego
myślenia.
Mowa do katolików
. 9
Zapowiedź
11
I. Freud, co się tyczy moralności, właściwie nadaje miarę
15
II. Czy psychoanaliza jest konstytutywna dla etyki, która byłaby zgodna z wymaganiami
naszych czasów?
41
Triumf religii
59
Rządzić, wychowywać, analizować . 61
Trwoga uczonych
65
Triumf religii
68
Zaciskać symptom
. 73
Słowo sprawcą Jouissance .
77
Oswoić się z realnym
. 79
Nie filozofować
83
Wskazówki bibliograficzne
. 89
104 strony, Format: 12.3x18.7, oprawa miękka