Jedna z najciekawszych, najbardziej radosnych i świeżych wizji
kobiecości, jakie kiedykolwiek powstały.
Ta książka to świętowanie kobiecego ciała – czytamy we wstępie do
"Kobiety – geografii intymnej" – świętowanie jego anatomii,
procesów chemicznych, ewolucji i śmiechu. Mówi ona o tym, co zwykle wiążemy z
wizerunkiem kobiety – jak macica, komórka jajowa, piersi, krew menstruacyjna i
wszechmocna łechtaczka, a także o tym, co nam się zwykle z kobietą nie kojarzy – jak
ruch, siła, agresja i wściekłość.
Natalie Angier pisze o kobiecej biologii wręcz żywiołowo. Uczciwie, z wdziękiem i
erudycją eksploruje kobiece ciało, pilnie dbając – jak sama to formułuje – „by
nie pogrążyć się w bagnie biologicznego determinizmu”, a przy okazji nieustannie
bawiąc zupełnie nieoczekiwanymi skojarzeniami.
Natalie Angier (ur. 1958)
Zaczynała karierę dziennikarską od czasopisma popularnonaukowego „Discover”, gdzie
wyspecjalizowała się w tematyce biologicznej. Później publikowała w wielu
czasopismach, m. in. „Time”, “Washington Monthly”, “Reader’s Digest”. Od
1990 r. pracuje w „New York Times”. W 1991 r. otrzymała nagrodę Pulitzera za
artykuły popularnonaukowe publikowane w tej gazecie. Jest laureatką także wielu innych
nagród, m.in. nagrody American Association for the Advancement of Science-Westinghouse.
Wydała m.in.: "Opętani nauką. Na tropie zagadki nowotworów", "Kanon.
Wyprawa galopem przez piękne podstawy nauki".
448 stron, oprawa miękka
