Skandal i ekstaza
Nowy Feminizm na tle koncepcji pojednania według Jana Pawła II
Książka pokazuje specyficzną skandaliczność pojednania w epoce nowożytnej (gdzie
normą jest raczej konflikt wartości) oraz ekstatyczność związaną z zalecaną metodą
pojednania (gdzie ekstaza rozumiana jest jako konieczne do pojednania wyjście ku drugiemu
człowiekowi).
Apel o równouprawnienie płci w Nowym Feminizmie wiąże się z koniecznością
zniesienia dominacji jednostronnej męskiej normy w wielu obszarach życia społecznego
późnej nowożytności na rzecz normy komplementarnej, gdzie nie dość cenione
dotychczas wartości uświadamiane mężczyznom przez kobiety, jak receptywność i
relacyjność, powinny być uznane społecznie za normy ogólnoludzkie.
Publikacja omawia stanowisko inspirowane teologią katolicką, jednocześnie
pokazując uniwersalność przesłania pojednawczego i dialogicznego.
Omówienie tematu z pogranicza kilku dyscyplin (socjologii teoretycznej, filozofii
społecznej i teologii) jest teoretycznym wkładem autorki w pojednanie interdyscyplinarne
w naukach społecznych i humanistycznych.
Jak można spojrzeć na zagadnienie pojednania, które w obliczu konfliktów jednostek,
zbiorowości i ich wartości zaleca powrót do pewnego rodzaju jedności?
Autorka próbuje znaleźć odpowiedź na to pytanie, śledząc argumentację na temat
pojednania w nauczaniu i inicjatywach Jana Pawła II, a zwłaszcza w zainspirowanym tym
nauczaniem Nowym Feminizmie. Nurt ten zawiera społecznie doniosły potencjał do
swoistego pojednania kobiet i mężczyzn, natury i kultury/społeczeństwa, płci
biologicznej i płci kulturowej, cielesności i świadomości itd.
Aneta Gawkowska - doktor socjologii, w Katedrze Socjologii i Antropologii
Obyczajów i Prawa Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego
prowadzi wykłady i konwersatoria z teorii socjologicznych oraz z problematyki płci i
wspólnotowości. Stypendystka Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu oraz University of
Notre Dame (USA), gdzie prowadziła zajęcia ?"Social Theory and New Feminism"?.
Autorka książek Biorąc wspólnotę poważnie? Komunitarystyczne krytyki liberalizmu
(2004) i Taking Community Seriously? Communitarian Critiques of Liberalism (2011),
wielu artykułów naukowych i popularnonaukowych na temat komunitaryzmu, Nowego Feminizmu,
społecznych wątków teologii ciała oraz pojednania według Jana Pawła II,
współredaktor (z P. Glińskim i A. Kościańskim) książki Teorie wspólnotowe a
praktyka społeczna: obywatelskość, polityka, lokalność (2005). Na Podyplomowych
Studiach nad Społeczną i Kulturową Tożsamością Płci "?Gender Studies"? w
ISNS UW oraz w Centrum Myśli Jana Pawła II w Warszawie w ramach projektu "?Logos
zaangażowany?" prowadziła zajęcia z Nowego Feminizmu. Konsultantka polskich wydań
kilku książek na temat Nowego Feminizmu i filozofii oraz teologii płciowości w ramach
działalności eksperckiej dla Centrum Myśli Jana Pawła II w Warszawie.
Podziękowania
Wstęp
Rozdział I. Pojednanie w nauczaniu Jana Pawła II
Źródło rozłamów i przyczyna pojednania
Grzech podziału, zło indywidualne, zło społeczne
Prawa człowieka i obowiązek pojednania
Podziały jako alienacja ze wspólnoty i odejście od natury
Pojednanie starszych i młodszych braci w wierze
Pojednanie, prawda, tożsamość i wina.
Uniwersalność dialogu i dialogiczność człowieka
Pojednanie wiary i rozumu jako efekt wiary w rozumność
Wielość kulturowa a wspólnota ludzkości
Pamięć i pojednanie: powroty i wyjścia ku wybaczeniu
Pojednanie a sprawiedliwość i miłość
Pojednanie jako dominacja prawdy?
Od mikroskali społecznej do ekologii ludzkiej w skali makro
Rozdział II. Pojednanie w inicjatywach pontyfikatu Jana Pawła II
Czterowymiarowe pojednanie a legitymizacja myślenia wspólnotowego
Pojednanie płytkie i głębokie — kwestie definicyjne
Inicjatywy pojednawcze w zarysie
Odpowiedzialność subiektywna (osobowa) i obiektywna (wspólnotowa)
Wzajemne uznanie wartości drugiego i jego krzywdy
Prawda jako podstawa optymizmu pojednania
Akceptacja drugiego a głębia własnej tożsamości — poszukiwanie wspólnych korzeni
Prawda jako miłość
Realizm doświadczenia a optymizm wolności od lęku przed jednością
Osobiste świadectwa przebaczenia, pojednania i mediacji .
Pojednanie w ramach konfliktu czy konflikt w ramach jedności?
Czy istnieje przymus przebaczenia? Logika „ekonomii daru”
Krytyczne podejścia do pojednania i kontrargumenty
Religia, socjologia, pojednanie a miłość.
Co z nieprzebaczeniem i brakiem pojednania?
Rozdział III. Nowy Feminizm — źródła i inspiracje papieskie
Przeciw nierówności, za różnicami i wolnością pozytywną
Wolność i dobro. Prawa i obowiązki w sferze prywatnej i publicznej
Antropologiczno-teologiczne podstawy Nowego Feminizmu a socjologia
Czy esencjalizm jest ograniczeniem?
Kobiecość jako (współ)norma człowieczeństwa
Teologia ekstazy a społeczeństwo jako ekstaza
Powiązane pojednania
Ciało a byty społeczne. Dar a konstrukcja
Autonomia, wspólnota i dwa personalizmy
Sens(owność) natury a kobieta i społeczeństwo
Kilka argumentów krytycznych poddanych analizie
Kobieta, ciało, wspólnota
Receptywność a solidarność społeczna
Eros, logos i społeczeństwo
Rozdział IV. Nowy Feminizm w pismach i inicjatywach kobiet
Jak rozumieć feminizm(y) i Nowy Feminizm?
Postulaty praktyczne i ich uzasadnienia
Zarys przeglądu inicjatorek i inicjatyw Nowego Feminizmu
O co chodzi Nowym Feministkom?
Kobiecość i wartości osobowe.
Person mainstreaming
Komplementarność płciowa jako droga do pojednania kobiet i mężczyzn
Wnioskowanie z biologii czy biologia przekraczająca siebie? Dobro kobiety a dobro
wspólne
Integracja różnic płciowych a podmiot płynny versus esencjalistyczny
Komunitaryzm „męski” a komunitaryzm „kobiecy”
Kreatywna receptywność, płeć i więź społeczna
Płciowe ucieleśnienie jako pojednanie wolności i uspołecznienia
Zakończenie
Bibliografia
Witryny internetowe związane z Nowym Feminizmem lub teologią ciała
434 strony, Format: 16.5x23.5cm, oprawa miękka