Oceniając minioną dekadę transformacji systemowej w Polsce (lata 1989-1999) można
chyba powiedzieć, że wśród wszystkich reform i zmian ustrojowych przekształcenia w
obrębie systemu mediów masowych przebiegały najszybciej i najwcześniej zaczęły
przynosić owoce. Z pewnością nie ustrzeżono się wielu błędów, szereg kwestii można
było rozwiązać lepiej, a niektóre po prostu zaniedbano, ale całościowa ocena
dokonanych zmian nie wypada najgorzej. Nie popadając w przesadny optymizm można
przyjąć, iż od kilku lat mamy w Polsce względnie ustabilizowany i nienajgorzej
funkcjonujący system mediów masowych, dostosowany do potrzeb naszej "młodej
demokracji" i rodzącej się gospodarki rynkowej. W porównaniu z rozwiniętymi
krajami Europy Zachodniej czy Stanami Zjednoczonymi pozostaje on daleko w tyle, ale
rozwija się i to w tym samym, co media tamtych krajów, kierunku. Można więc
doświadczenia tamtych krajów traktować jako odniesienie do naszych tendencji
rozwojowych.
Znacznie gorzej prezentuje się dorobek minionej dekady gdy idzie o literaturę
naukową poświęconą mediom masowym, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę prawdziwą
erupcję różnego rodzaju publikacji dotyczących reklamy czy public relations. Wprawdzie
łatwo można wskazać kilkanaście wartościowych książek poświęconych różnym
aspektom działania mediów masowych, ale brak jest opracowań całościowych o
charakterze podręcznikowym, pokazujących zjawisko komunikowania masowego w szerokim
kontekście społecznym. Oprócz wydanego niedawno podręcznika Tomasza Gobana-Klasa
trudno byłoby wskazać inne tego rodzaju opracowanie. Ów niedostatek stara się
złagodzić ta książka. Tylko złagodzić, gdyż nie zamierza ona przedstawić całej
współczesnej wiedzy o mediach masowych ani wypełnić dramatycznie pogłębiającego
się deficytu wiedzy (naukowej) o funkcjonowaniu polskiego systemu mediów masowych.
Obydwa te zadania przerastają możliwości jednego autora.
Co więc będzie przedmiotem tego opracowania i czego w nim nie będzie?
Po pierwsze: będzie to praca o działaniu mediów masowych, tak jak się ono jawi w
świetle badań naukowych, ale nie będzie to praca o badaniach naukowych nad mediami ani
tym bardziej o problemach i dylematach nauki o komunikowaniu masowym. Samo oddzielenie
przedmiotu badań od przyjętej w nich orientacji teoriopoznawczej i metodologii nie jest
możliwe. Chodzi jednak o to, że kwestie paradygmatów, orientacji teoretycznych i metod
badawczych, niesłychanie ważne w przypadku wiedzy z gruntu interdyscyplinarnej, jaką od
początku były badania komunikowania masowego, zostały w tej pracy zepchnięte na
margines i pojawiają się tylko o tyle, o ile jest to absolutnie niezbędne.
Po drugie: przedstawiony w pracy opis działania mediów dotyczy tylko społeczeństw
opartych na ustroju demokracji politycznej i gospodarce rynkowej, pominięto zaś wszystko
to, co wiemy o działaniu mediów w ustrojach niedemokratycznych i krajach słabo
rozwiniętych. Chodzi tu zarówno o wiedzę dotyczącą "minionej
przeszłości", czyli o rolę i warunki działania mediów w państwach
socjalistycznych (chociaż w przypadku Chin, Korei Północnej i Kuby, gdzie żyje spora
część ludzkości, jest to nadal teraźniejszość) oraz we współczesnych
społeczeństwach autorytarnych (np. Iran, Irak), a także o ogromny kompleks problemów
związanych z działaniem mediów w krajach słabo rozwiniętych (Azji, Afryki i Ameryki
Południowej). Tak wiec ramy przedmiotowe tej pracy wyznacza ogólny model demokracji
politycznej i gospodarki rynkowej, który z mniejszym lub większym powodzeniem realizują
kraje Europy Zachodniej i Stany Zjednoczone. Podstawowe założenia i ogólną
charakterystykę tego modelu, tak jak jest on rozumiany w tej książce, Czytelnik
znajdzie w odpowiednich rozdziałach.
Skoro już z grubsza wiadomo, co będzie przedmiotem pracy, pozostaje uprzedzić
Czytelnika, jaka będzie jej konstrukcja. Otóż opiera się ona na dwóch zasadach porządkujących.
Pierwsza dotyczy systematyzacji tematycznej pracy. Wzorem większości znanych podręczników
zastosowano w niej trójdzielną systematyzację. Tak więc rozdz. I przedstawia
podstawowe pojęcia, kategorie i prawidłowości z zakresu ogólnej wiedzy o
komunikowaniu, tzn. odnoszące się do wszystkich odmian i typów komunikowania, omówione
- z konieczności - w skrótowy i uproszczony sposób. Rozdziały II, III, IV, V i VI
tworzą blok ogólny, tzn. opisują różne aspekty (diachroniczny, funkcjonalny,
systemowy, doktrynalny) działania mediów masowych i komunikowania masowego ujmowanych w
sposób całościowy. Wreszcie rozdziały VII, VIII, IX i X tworzą blok szczegółowy, w
którym poruszone zostaną najważniejsze zagadnienia dotyczące poszczególnych ogniw
procesu komunikowania masowego (tzn. instytucji nadawczych, przekazów masowych, odbioru i
efektów mediów).
Druga z wspomnianych zasad porządkujących odnosi się do problemowej systematyzacji
pracy. Komunikowanie masowe jest tak silnie powiązane z całą rzeczywistością
społeczną i kulturą, iż nie sposób analizować działania mediów w oderwaniu od
szerszego kontekstu. Z drugiej wszakże strony ów szerszy kontekst jest tak rozległy i
złożony, iż prawie nie sposób uwzględnić go w całości. Jedynym wyjściem jest
skoncentrowanie się tylko na najważniejszych elementach, tzn. tych, które najmocniej
warunkują funkcjonowanie mediów i tego funkcjonowania efekty. Po stronie instytucji
nadawczych będą to dwa zasadnicze układy odniesienia: system polityczny i gospodarka,
natomiast po stronie odbiorców układem odniesienia będzie ich świat życia
codziennego, tzn. warunki i style życia, wzory spędzania czasu wolnego, nawyki,
oczekiwania i upodobania związane z mediami oraz rozmaite następstwa korzystania z mediów.
W ten sposób uzyskujemy trzy odniesienia do działalności mediów, sygnalizowane w
tytule książki: władzę, rozrywkę i biznes. Dla systemu politycznego media są przede
wszystkim instrumentem walki o władzę i sprawowania władzy; dla systemu ekonomicznego
są głównie dziedziną działalności gospodarczej i biznesu, na którym można nieźle
zarobić; natomiast odbiorcy traktują je najczęściej jako źródło rozrywki, które ma
im umilać spędzanie czasu i dostarczać wielu przyjemności. Cały fenomen mediów
polega zaś na tym, że nauczyły się sprawnie i skutecznie realizować te różne,
niekiedy zasadniczo sprzeczne oczekiwania. Pokazanie, jak to robią i jak im się to
udaje, to cel główny tej książki.
Autor
416 stron, B5, twarda oprawa