WYNALEŹĆ CODZIENNOŚĆ SZTUKI DZIAŁANIA CERTEAU M. Księgarnia

Rozum techniczny jest przekonany, że potrafi doskonale organizować rzeczy i ludzi, przyznając im miejsce, rolę i produkty do konsumpcji. Zwykły człowiek wymyka się jednak ukradkiem owemu kształtowaniu. Wynajduje codzienność dzięki sztukom działania, sprytnym podstępom oraz taktykom oporu, za pomocą których przechwytuje przedmioty i kody, na swój sposób zawłaszczając przestrzeń i użycie. Obejścia i skróty, sposoby robienia sztuczek, podstępy myśliwych, zmienność, tworzenie opowieści i językowych konceptów, tysiące pomysłowych praktyk to – dla tych, którzy potrafią je dostrzec – dowód, że pozbawiony właściwości tłum nie jest potulny i bierny, lecz praktykuje odstępstwo w używaniu narzuconych produktów ze sztubacką swobodą, która pozwala każdemu na przeżywanie porządku społecznego i przemocy rzeczy.

Michel de Certeau urodził się w 1925 roku. Obdarzony błyskotliwą i pozbawioną konformizmu inteligencją, wykazywał rozmaite zainteresowania. Odebrawszy solidne wykształcenie w zakresie filozofii, literatury klasycznej, historii i teologii, w 1950 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, w którym przyjął święcenia kapłańskie w 1956 roku i którego nigdy nie opuścił. Jako historyk badający teksty mistyczne od renesansu do klasycyzmu interesował się metodami badawczymi antropologii, językoznawstwa i psychoanalizy. Przygotował do pracy badawczej wielu studentów w Europie i obu Amerykach. W 1984 roku powrócił z sześcioletniego pobytu na Uniwersytecie Kalifornijskim, aby objąć Katedrę Historycznej Antropologii Wierzeń w Wyższej Szkole Nauk Społecznych (EHESS). Zmarł w 1986 roku w Paryżu.

Spis treści:

Wprowadzenie Luce’a Giarda
Chciałbym przedstawić raczej pejzaż pewnych badań niż ich cele…

WSTĘP OGÓLNY
1. Produkcja konsumentów
2. Taktyki użytkowników

CZĘŚĆ PIERWSZA
BARDZO ZWYKŁA KULTURA
Dedykacja

Rozdział I
Miejsce wspólne: zwykły język

„Każdy” i „Nikt”
Freud i zwykły człowiek
Ekspert i filozof
Wittgensteinowski model zwykłego języka
Współczesna historyczność

Rozdział II
Kultury popularne

„Sztuka” brazylijska
Przysłowia jako akt wypowiadania
Schematy logiczne: gry, bajki i sztuki mówienia
„La perruque”- praktyka przechwytywania

Rozdział III
„Radzić sobie”: użycia i taktyki

Użycie, albo konsumpcja
Strategie i taktyki
Retoryki praktyk, odwieczne podstępy

CZĘŚĆ DRUGA
TEORIE SZTUKI DZIAŁANIA

Rozdział IV
Foucault i Bourdieu

Rozproszone technologie: Foucault
„Uczona niewiedza”: Bourdieu

Rozdział V
Sztuki teorii

Wykroić i przenicować: przepis na teorię
Etnologizacja „sztuk”
Opowieści o wiedzy nieuświadomionej
Sztuka myślenia: Kant

Rozdział VI
Czas opowieści

Sztuka mówienia
Opowiadanie o sztuczkach: Detienne
Sztuka pamięci i sposobność
Opowieści

CZĘŚĆ TRZECIA
PRAKTYKI PRZESTRZENNE

Rozdział VII
Chodzenie po mieście

Od pojęcia miasta do praktyk miejskich
Mowa błądzących kroków
Mityczność: to, co powoduje chodzenie

Rozdział VIII
Okręt i więzienie

Rozdział IX
Opowieści przestrzenne

„Przestrzenie” i „miejsca”
Trasa i mapa
Wyznaczanie granic
Przestępstwa?

CZĘŚĆ CZWARTA
UŻYCIA JĘZYKA

Rozdział X
Ekonomia piśmienna

Pisanie:„nowoczesna” praktyka mityczna
Zapisywanie prawa na ciele
Od ciała do ciała
Aparaty wcielania
Maszyneria przedstawiania
„Maszyny rozłączające”

Rozdział XI
Głosowe cytaty

Przemieszczony akt wypowiadania
Wiedza o bajce
Odgłosy ciała

Rozdział XII
Czytanie jako kłusownictwo

Ideologia „informowania” przez książkę
Nieznana czynność: czytanie
Sens „dosłowny” jako produkt elity społecznej
„Ćwiczenie wszechobecności”, owej „zuchwałej nieobecności”
Przestrzenie gier i podstępów

CZĘŚĆ PIĄTA
SPOSOBY WIERZENIA

Rozdział XIII
Polityczne wiarygodności