MOSKWA OLIMPIJSKA STUDIUM SEMIOTYCZNE KOWALENKO O. Księgarnia

Moskwa olimpijska

studium semiotyczne

Moskiewska olimpiada to dla Polaków przede wszystkim „gest Kozakiewicza” – i gdyby przeprowadzać terenowe badania nad obecnością igrzysk 1980 roku w polskiej pamięci, gest ten zapewne zdominowałby wszelkie inne treści. Niektórzy pamiętaliby olimpijskiego misia, niektórzy – śmierć i pogrzeb Włodzimierza Wysockiego. Zapewne mało kto byłby w stanie wymienić to, co w igrzyskach winno się wydawać najistotniejszym – sukcesy sportowców. Oczywiście poza złotem samego Władysława Kozakiewicza, o którym pamiętamy dzięki słynnym kadrom jego triumfu i wyzywającej konfrontacji z nastrojami nieprzychylnie nastrojonej publiczności.

Dzięki pracy Oleny Kowalenko dowiadujemy się, w jaki sposób olimpiada wryła się w pamięć moskwian: dostępnością kiełbasy, dżinsów i Fanty w szklanych butelkach.

To jednak tylko – choć fascynujący – margines jej książki, poświęconej głównie badaniu miejsca radzieckiej stolicy w radzieckim dyskursie olimpijskim. Autorka opisuje fenomen Moskwy olimpijskiej – czyli specyficznego systemu tekstów i specyficznej semiosfery konkretnego wydarzenia o olbrzymim wymiarze propagandowym.

Moskwa olimpijska. Studium semiotyczne to nade wszystko wnikliwa analiza miejskich narracji i metanarracji epoki breżniewowskiej. Praca pozwala zrozumieć, w jaki sposób o sobie, o ZSRR i o komunizmie opowiadała ówczesna Moskwa.

Z recenzji dra hab. Jakuba Sadowskiego

Olena Kowalenko – doktorantka na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego Uniwersytetu
Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Absolwentka Wydziału Humanistyki Akademii Kijowsko-Mohylańskiej (Ukraina) i Studiów Wschodnich na Uniwersytecie Warszawskim.
Zajmuje się sowietologią, antropologią kultury i semiotyką miasta.

Wstęp 7

Rozdział 1.
Dyskurs Igrzysk Olimpijskich 1980 roku 21
Definicja pojęć bazowych: dyskurs i tekst 21
Struktura dyskursu 27
Pojęcie tekstu. Znakowość i informacyjność 33
Klasyfikacje tekstów dyskursu 36

Rozdział 2.
Teksty oficjalne: gramatyka przestrzeni Moskwy 45
Filtry znaczeniowe 45
Obiekty sportowe – metonimia miasta 47
Redukcja historii – redukcja przestrzeni 52
Zmiana funkcji i denominacja przestrzeni 57
Hierarchizacja znaków 66
Transmisja komunikatów ideologicznych: przypadek Olimpijskogo putiewoditiela 67
Marginalizacja obiektów sportowych 75

Rozdział 3.
Teksty oficjalne: semantyka przestrzeni miejskiej 77

Centralność przestrzeni Moskwy 78
Metropolitalność 78
„Miasto o krok od komunizmu” 82
Centrum aksjologiczne 86Przestrzeń odnowiona 91
Odnowa – budownictwo jako tworzenie przestrzeni 91
Odnowa – renowacja jako mechanizm inkorporacyjny 95
Odnowa „rewolucyjna” i tworzenie podstaw nowego świata 99
Przestrzeń agonistyczna. Moskwa jako pole walki 104
Pole walki sportowej 105
Walka – współzawodnictwo socjalistyczne 111
Walka o kosmos 113

Rozdział 4.
Teksty nieoficjalne: Moskwa olimpijska w recepcji mieszkańców 117
Gramatyka przestrzeni miasta 119
Konsumencka tkanka Moskwy 119
„Zaopatrzeniowa” funkcja infrastruktury olimpijskiej 127
Semantyka przestrzeni miejskiej 131
„Kiełbasiane szczęście” 131
Komunizm implicite 134
Komunizm explicite 141
Zakończenie 145
Bibliografia 153
Indeks osób 161

166 stron, Format: 13.5x20.5cm, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.